Het zijn jonge mannen die gefaald hebben in het leven. Omdat zij op jonge leeftijd teveel in de watten werden gelegd. Zij groeiden op in een cultuur waarin mannen de hoofdrol spelen en werden daarom door hun moeder op een voetstuk gezet. Zij verlaten na hun jeugd het ouderlijk huis met een hoge opinie van zichzelf. Om er vervolgens achter te komen dat ze in de echte wereld niets voorstellen en helemaal onderaan moeten beginnen. Een moeilijke weg die vaak lijdt tot frustratie en criminaliteit. Ze raken de weg kwijt en gaan op zoek naar identiteit en eigenwaarde. Vaak komen ze dan uit bij de Islam. In de moskee worden ze opgevangen en krijgen ze wel respect. Daarbuiten zien ze voor zichzelf vaak geen toekomst meer. En dan kan het zijn dat hun haat tegen de westerse wereld waarin zij mislukten zo groot is dat zij, om toch een keer in het leven belangrijk te zijn, een aanslag plegen in naam van de Islam. Het geloof als excuus voor iemand die niet op een andere manier betekenis aan zijn leven kan geven. Aanslagplegers zijn dus gewoon losers en het is belangrijk dat zij in de pers ook zo genoemd worden. Dan wordt het voor anderen een stuk minder interessant hun voorbeeld te volgen en ook als loser de geschiedenis in te gaan.