Het was inderdaad een aangrijpend beeld, een zwarte man op de grond, snakkend naar adem, en een blanke agent bovenop hem met zijn knie op zijn nek. Dat beeld ging via de digitale snelweg razendsnel de wereld rond en werd overal met verontwaardiging bekeken. Ineens bleek dat een filmpje van tien seconden genoeg was om wereldwijd de mensen de straat op te doen gaan om te protesteren, te rellen en te plunderen. En dat allemaal vanwege een filmpje van een alledaags tafereel, een zwarte man die wegens een misdaad gearresteerd wordt. Alleen liep deze arrestatie verkeerd af, de arrestant verweerde zich tegen zijn aanhouding, had veel harddrugs in zijn bloed en stierf aan een hartstilstand. Niet leuk, maar eigen schuld zou je kunnen zeggen. Een bedrijfsongeval in de strijd tegen de misdaad zou je ook kunnen zeggen. Misdaad die in Amerika vooral door zwarten gepleegd wordt, ookal maken zij maar 13% van de bevolking uit, zijn zij verantwoordelijk voor meer dan 50% van de geweldsdelicten. Daarbij is de politie onderbezet en is het voor hen moeilijk de golf van criminaliteit tegen te houden, om hun land te behoeden voor chaos en plundering. Zij doen hun best maar er kan wel eens iets mis gaan, het is immers onmogelijk het criminele tij te keren met fluwelen handschoenen. Toch was de dood van George Floyd reden voor links om deze zwarte crimineel een heldenstatus te geven en een wereldwijde antiracisme campagne te lanceren. Een protestactie waar ook veel jonge blanke mensen aan meededen. Aangespoord door sociale druk via het internet, bang om niet te deugen, gingen zij meteen de straat op om te protesteren tegen vermeend onrecht. Zonder te kijken naar het grote plaatje, zonder te beseffen wat er werkelijk aan de hand is in de wereld. Een gevaarlijke ontwikkeling, ineens blijkt dat een filmpje van tien seconden meer teweeg kan brengen dan decennia van activisme.