Alleen was het toen cocaïne wat er geproduceerd werd, en was het nog legaal ook. Eind 19e eeuw was het gelukt de werkzame stof uit het coca blad te isoleren en deze werd eerst als medicijn en later steeds meer als genotsmiddel gebruikt. Het viel goed in de smaak en de populariteit nam snel toe. Des te meer toen ook Sigmund Freud er een positief stuk over schreef. Toen ook werden de Nederlandse ondernemers wakker, ze haalden de coca planten uit Bolivia en brachten die naar ons eigen Java. Daar groeiden de planten ook prima en nam de productie elk jaar toe. De bladeren kwamen naar Nederland en werden verwerkt in de Nederlandse Cocaïnefabriek aan Schinkelkade in Amsterdam-Zuid. Dat ging jarenlang goed en Nederland exporteerde op grote schaal. Later werd het middel verboden maar in die tijd was Nederland een der grootste cocaïne producenten ter wereld. Het feit dat Nederland nu een grote rol speelt in de internationale drugshandel is dus niets nieuws, integendeel, het is een langlopende Hollandse traditie.